Verwachtingen van de Rees

“Het maakt écht niet uit dat je geen zeilervaring hebt.” Met deze woorden schreef ik me in bij team Haagse Hogeschool, niet wetende wat me te wachten stond. Nu, iets meer dan 3 maanden verder en met nog minder dan een week tot de start, heb ik gelukkig een iets beter beeld gekregen. Met team Haagse Hogeschool een week zeilen. Oftewel: met 22 studenten, twee maten en Mike en Marly als onze schippers met de Stortemelk de Noordzee trotseren, en dan ook nog de snelste proberen te zijn! Dat er een groot avontuur op ons staat te wachten, is één ding dat zeker is.

Als ik vrienden en familie vertel dat ik een week ga zeilen, krijg ik vaak verontwaardigde blikken als reactie. Menig vriendin lacht me uit. “Jij, een week op een boot?!” Mijn moeder kreeg het nogal benauwd en probeerde me in eerste instantie van het idee af te praten. “Weet je dat wel zeker, is dat niet gevaarlijk?” Nu dat ik haar meerdere keren op het hart heb gedrukt dat ik écht zonder kleerscheuren terug kom (als het goed is), doet ze ’s nachts weer twee ogen dicht.

Ik ben het echter wel met enigszins met mijn vrienden en familie eens; dat ik meedoe aan de Rees lijkt op het eerste gezicht een beetje random. Maar de Race of the Classics is zo veel meer dan alleen een week op een schip doorbrengen. Ik stel me hoge golven voor, donkere sterrennachten en het geluid van de zee om je heen. Maar vooral veel gezelligheid, laten we de feestjes niet vergeten! Door alle activiteiten met het team, het klusweekend en alle teamfeesten voelt het alsof ik mijn teamgenoten al veel langer ken dan deze 3 maanden. En dat maakt de Race of the Classics zo mooi, de band die je opbouwt met mensen van je eigen hogeschool die je normaal nooit zou hebben leren kennen, maar ook met studenten van andere universiteiten en hogescholen. Ik verwacht dat dit groepsgevoel alleen maar versterkt wordt door een week zo intensief door te brengen op zee. Het feestje waar ik het meest naar uitkijk? Het gala natuurlijk!

Dat geen zeilervaring hebben is nog wel een dingetje. Ik zou niet willen zeggen dat ik me hier zorgen om maak; ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren en over het algemeen ben ik dan ook een snelle leerling. Maar ik ben wel heel erg benieuwd hoe het uiteindelijk gaat zijn om me tussen de golven te begeven en de zeilen te hijsen. ‘Gezonde spanning’ zou ik het willen noemen. Gelukkig ben ik niet de enige die dit zo ervaart, een deel van team Haagse Hogeschool heeft, net zoals ik, ook nog nooit gezeild. Teamgenoten die al eerder mee zijn gegaan -toen ook nog zonder zeilervaring- stellen ons gelukkig gerust. Ik heb dan ook al veel verhalen gehoord van die teamgenoten. Bijvoorbeeld over de ukelele die meegaat op zee. Een geliefd instrument waar talloze nummers op worden gespeelt met het geluid van de golven op de achtergrond. Misschien dat ik naast het zeilen ook een lesje ukelele kan meepakken?

Ik kijk ernaar uit om even te ontsnappen aan de dagelijkse drukte. Nog éven de stress uitstellen die komt kijken bij de naderende tentamens wanneer ik na deze week weer voet aan wal zet. Ik heb me dan ook laten vertellen dat het schip veel fijne (en knusse) plekjes heeft om te relaxen tussen het zeilen door. Zo zouden de vloer van het schip en/of de zijkanten van specifieke bankjes op het schip lekker zitten als de boot gekanteld in het water ligt door de hoge golven. Alhoewel ik al een nachtje op de Stortemelk heb doorgebracht tijdens het klusweekend, is dit moeilijk voor te stellen als het schip is aangemeerd. En over hoge golven gesproken; ik kan niet ontkennen dat ik bang ben om zeeziek te worden. Gelukkig heb ik al een flinke voorraad Primatour aangeschaft.

Laten we het tot slot nog even over echt belangrijke dingen hebben: pannenkoeken! Team Haagse Hogeschool staat met de Stortemelk al jaren bekend als De Pannenkoekenboot. Iedereen is in de haven welkom om een pannenkoek bij ons te komen eten, bijvoorbeeld na een feestje. Dit jaar hebben we dan ook de pannenkoekenteller geïntroduceerd. Met één druk op de knop wordt jouw pannenkoek opgeteld bij het totaal, zo houden we alle pannenkoeken bij die op de Stortemelk worden gegeten tijdens de Race of the Classics 2019. Mijn gok is dat het totaal eindigt rond de 600, maar zoals je kan zien zijn de meningen in ons team daarover verdeeld.

Veel pannenkoeken of weinig pannenkoeken, mijn rees ervaring kan in ieder geval nu al niet meer stuk. De laatste voorbereidingen worden getroffen, nog even snel de stad in om 3 lagen thermokleding te kopen en een outfit te scoren voor het foute fitness fissa themafeest. Ondertussen ben ik aan het aftellen als een kind van 6: nog maar vier nachtjes slapen! Ik spreek voor heel Team Haagse Hogeschool als ik zeg dat we er allemaal super veel zin in hebben. We zijn strijdlustig, dorstig en gaan voor goud!