Geschreven door Twan Weeda

REESBLOG 2023

MAANDAG

Ik neem je mee terug, naar lang lang geleden. Het is maandag en de rees gaat eindelijk van start. Na de maas mond uit gevaren te hebben en meerdere rondjes gedraaid op zee om de vlaggen uit de verstaging te vissen. Konden we van start met onze eerste wedstrijd voor de geweldige stad genaamd Den Haag. Alleen jammer dat het weer ons het zicht op deze prachtige stad ontnam. Maar niet alleen het zicht op onze prachtige stad maar al het zicht!!

Maar des al niet te min, we gaan starten om 2000. Op en neer naar een kardinaal. Na een geweldige start en met een spoor van kots gaan we beginnen om de eerste winst naar binnen te slepen. De wind gaat aan en de mist wordt steeds dichter en dichter wat als gevolg heeft dat er bijna niks meer te zien is. Na een half uurtje nerveus op het achterdek te hebben geschuifeld komt de Stotermelk op de marifoon. Zij vinden het te gek worden en zijn benieuwd wat de andere schippers ervan vinden. Eén voor één volgende de andere boten met hetzelfde bericht. Helaas… de race is afgelast, terug naar Scheveningen. Daar eindelijk uit de mist zien we het. Wat is het toch prachtig, onze thuisstad. Niet wetende dat we er nog veel langer van mogen genieten.

DINSDAG

Het is Dinsdag. De mist is weg, de zeeziekte ook, het is tijd om te knallen. De eerste fusten zijn al leeg en hier en daar zijn al wat brakke koppies te spotten. Het is tijd voor de eerste echte wedstrijd. Trossen los en als laatste de haven uit tuffen. Poging twee gaat van start. Tussen het zeilschip Jantje en de verkenner ton ligt de start, de wedstijd is naar een kardinaal en terug. Het is 1100 uur de rees gaat van start en met snelheid gaat de Zehvyr over de lijn.

Met de zeilen bol en onze schipper aan het roer gaan we voor de winst. Alleen werden we al snel ingehaald door andere boten. Maar niet getreurd we kunnen nog steeds winnen. Met een knik in de schoot gaan we veder. Na en lief bezoekje van en militaire helikopter kwamen we erachter dat de stroming ons tocht iets veder verplaatst dan we hadden verwacht. “Oh nee gaan we de boei nu nog wel halen” zegt onze schipper Jan. Om vervolgens te gaan gillen om alle zeilen strak te trekken. We gaan zo hoog mogelijk aan de wind zeilen. Voor ons gaat de Artemis (die een beter start had dan ons) overstag. Wat voor dit enorme slagschip ondanks de zee aan rode zeiljasjes nog steeds een heus karwij is. Langzaam zien wij haar draaien en steeds dichterbij komen. Helaas ging onze gijp niet soepel. Weg inhaal kans helaas. Snel zeilen losser en er achteraan. We pakken haar bij de beneden boei verteld de schipper terwijl wij de buiten kluiver omhoog aan het hijsen zijn.

De wind duwt ons voort en we blijven maar dichterbij komen. Bij de beneden boei aangekomen is het tijd voor de overstag. Deze moet goed gaan, en ja hoor we nemen de binnenbocht en gaan er voorbij! Maar de Artemis met team Groningen aan boord laat ons niet zo makkelijk voorbij komen. Ze draait naar ons toe en komt steeds dichter en dichterbij. Totdat we bijna naast elkaar varen. Als zwaaiend, schreeuwen en foto’s makend staan de twee teams tegen over elkaar. Langzaam zakt de Artemis naar achter en we liggen voor!!! Wij zijn de winnende partij! Hard gevochten om van 9^de naar 8^ste plek te gaan.

Omhoog zeilen dan maar weer. Terwijl wij omhoog zeilen komen we de Luciana van team Leiden tegemoet varen. Ze hebben de boei niet gehaald en hebben het opgegeven. Terwijl we doorknallen voor het laatste rondje. Finishen de eerste teams, ze gaan nog lekker doorzeilen om te genieten van het geweldige weer. Een van deze teams zit op de Hendrika Bartelds. Die ons als laatste nog eventjes in de weg wilde zitten terwijl bijna aan het finishen waren. Nadat wij lief om haar heen zijn gestuurd zit deze wedstrijd erop. We zijn 8^ste, Maar wat een mooie dag was het.

De avond valt en alle bootjes liggen weer netjes langs de kant. Tijd om de tap weer open te zetten! Naar eerst alleen maar te genieten van schuim komt eindelijk het goude vloeistof tevoorschijn. Tijd om bij andere teams te buurten, na een paar lege en stillen boten aan te treffen bleek het feestje bij team Hogeschool Utrecht te zijn. Naar een heerlijk avondje kletsen dansen en zingen is het tijd om naar onze bedjes te gaan. Morgen vroeg weer een wedstrijd.

WOENSDAG

De Woensdag breekt aan, het lijkt een geweldige dag te worden. Na een rustige en drama loze nacht zit het team weer lekker aan de ontbijt tafel. Waarbij onze geweldige zeeprinsesjes (teamcaptains, preases) het team aanspreekt over de komende wedstrijd. Het wordt een mijlen race. Welk schip kan de meest mijlen varen tussen 1100 en 1700? Nu zo snel mogelijk trossen los en gaan naar de start lijn. Na natuurlijk weer een geweldige start gaan we dan. Nu blijkt dat alle team hetzelfde idee als wij hebben. Aan de wind heen, ruime wind terug en dit herhalen. Najaa, dit dachten we in eerste instantie totdat wij opeens twee boten langzaam steeds veder weg zien gaan. Deze hebben dus een ander plan. We gaan zien welke strategie het best uitpakt. Voor nu is het zeilen aan en gaan. Om 1130 moeten wij ons gegevens doorgeven aan de organisatie aan boord van de Jantje. Maar dit liep natuurlijk helemaal in de soep. Na veel heen en weren over wat er nu precies verteld moest worden, was er op een ander kanaal een heel avontuur gaande. Een oorlogschip voelde zich bedreigd en zat de tetteren op de marifoon. Denkende dat wereldoorlog drie was begonnen hadden wij helemaal geen oor meer voor de organisatie. Gelukkig bedaarde de dreigementen snel en kregen we door dat we ons meldt moment helemaal zijn vergeten, oeps... Na wat lief overleggen was het niet erg dat we het waren vergeten en konden we veder met focussen op het reesen.

We gaan overstag. Iedereen staat op zijn station met de touwen in de hand. Klaar om te gaan sleuren aan die lijnen. Totdat er opeens een raar geluid van het achterschip komt. Neeeeeeee het grootzeil doormidden met een scheur van voor naar achter. Snel de boot in de wind zeil omlaag. De scheur was net on het derde rif. Dus deze werd in het zeil gelegd en er wordt weer veder gereesd.

Het einde van de wedstrijd nadert en wij hebben 34 mijl op de teller staan. Als op het laatste moment Team Wageningen aan boord van de Oban hun kansen van winnen nog een beetje willen vergroten door in de weg te gaan liggen, door vanaf de zijkant dichterbij te komen. Tot een punt dat wij moeten uitwijken vanwege de zeil regels, wij waren bijna al onze snelheid kwijt. Dan verdwijnt de boot weer terug naar de finishlijn. Om 1657 gaan wij over de lijn. Precies op tijd.  

Dan begint de haast. Om 1800 ligt de boot aan de kant. Nu nog twee uur de tijd voordat het gemaskerde Gala van de rees begint. Dus snel pannenkoeken bakken, omkleden en afwassen. Het is tijd om te gaan. Na een lange wandeling van 45 minuten over de boulevard van Scheveningen komen we dan op de feest locatie. Het hele team in de lak en met een beetje kak is het tijd voor het eerste feest. Zelfs de realisatie dat bier daar evenveel kost als mijn nier kon de sfeer niet verpesten. De muziek gaat hard het bier stroomt gul en wordt het een heerlijke late avond. Terwijl de meeste aan het feesten en regelen zijn, zijn de nuchtershifts dapper bezig om het team compleet en heel te houden. Rond 0000 gaan de eerste mensen met een verstekeling van een ander team naar de boot. Na een wandeling die 40 min langer duurde dan die zou moeten kwamen ze eindelijk aan. Om 15 min later de latere groep aan te treffen op de boot. Team Haagse was compleet. Maar dat kan niet over alle teams zogezegd worden. Zo hebben de leden van de organisatie tot 0500 lopen zoeken naar iemand van team Groningen. Die een stenen bank had vergist voor zijn bed. Maar na deze dommerd in bed leg was eindelijk iedereen compleet.

DONDERDAG

Donderdag breekt aan, we zijn al op de helft van de rees. Terwijl het hele team nog ligt te tukken staan er twee strijders al op om naar Medemblik te rijden om een nieuw zeil te halen. Na drie uur goeie muziek luisteren en een licht vleugje aan road rage was het nieuwe zeil in Scheveningen. Maar deze gingen we deze dag niet nodig hebben. De wind en golven hielden ons in Scheveningen. Om de dag te vullen bedacht de organisatie een Crazy 34. Hierbij krijgen wij een lijst met 34 opdrachten waarvan wij in drie uur er zo veel mogelijk van moesten uitvoeren. Als voorbeeld moesten we; een nieuwe trailer maken voor baywhatch; met het team de titanic foto maken, vijf meme’s over de rees maken en nog heel veel meer. Het hele team was druk bezig om dit spel tot een goed einde te brengen, waren er twee teamleden op uitstapje voor iets anders. Zij kregen het voor elkaar om een rondleiding te krijgen aan boord van een schip van The Ocean Race team JaJo. Hopelijk hebben we daarvoor wel extra punten voor creativiteit gekregen.

De zon gaat onder en het team bereid zich voor op een rustige avond uit brakken aan boord. Maar nee het plan veranderd! Team zeilers heeft een feest locatie geregeld en het wordt tijd voor het thema feest. Het thema van ons was Nieuw Jaar. Na veel moeite van de manen zijn de outfits compleet en is het tijd om te gaan. Met veel glitter en shine flaneert het team richting de locatie. Wat weer een pokken eind lopen is. De nuchtershifts van deze avond loodsen de al lichtelijk aangeschoten studenten over de boulevard naar de locatie. Ik wist niet dat het mogelijk was maar het bier was hier zelf nog duurder dan op het gala. Dus ik ben nu allebei mijn nieren kwijt, maar het bier is aanwezig! Met de muziek veel te hard zet de avond voort. Totdat het weer tijd was om het feest af te sluiten en gaat het werk van de nuchter shift weer op volle toeren draaien. Het team waggelt onder begeleiding terug naar de boot. Waar een team lid er voor koos om op een andere boot de nacht door te brengen. Wat daar is gebeurd mag de nacht weten.

VRIJDAG

Het is vrijdag de wind is bedaard maar de katers niet. Het is alsnog tijd om eindelijk Scheveningen te verlaten. Tijd om weer te gaan racen. De start is om 1030 en we gaan naar…. Spanning opbouwen …….. IJmuiden. Beetje een anticlimax maar daar gaan we dan.  We gaan een appelflap worst baan varen. Voor jullie zeil-leken onder ons dat is een driehoek met een lusje eraan. We gaan van start en alle zeilen gaan de lucht in. Met alle zeilen bedoel ik ook alle zeilen. Het volle tuig is echt nodig vandaag. De wind is zacht maar de zon is hard, dus het is flaneren op dek vandaag. Na het eerste uurtje rustig voor bewegen horen we dat de wedstrijd is ingekort. De appelflap is opgegeten door de meeuwen dus die hoeven we niet meer te zeilen. Maar samen met de appelflap kiest de wind er ook voor om niet meer mee te willen doen. Dobberend in het water zit de sfeer en goed in. Met de gitaar aan dek wordt er vrolijk gezongen en gebabbeld. Ook krijgen we te horen dat de wedstrijd nog een keertje wordt ingekort. Wie als eerst bij de boei is wint. En bij die boei waren wij bijna. Om precies te zijn 0,7 nautische mijlen en we moesten daar 0,5 bij vandaan zijn om te finishen. Naar dit heeft uiteindelijk 45 minuten geduurd voordat we deze afstand hebben gedobberd. Nu zeilen strijken motor aan en de haven in.

De spetters beginnen al te vallen en de storm is onderweg. Voordat deze aanwezig is zijn we in de haven en voorbereidingen voor het avondprogramma zijn in volle gang. Het is namelijk tijd voor de ROTCTHHSEJPQ of ook wel de Race Of The Classic Team Haags Hoge School Eerste Jaarlijkse Pub Quiz. Met onze Quizmasters strak in pak en de microfoon in de hand kan de chaos gaan beginnen. Met veel moeite komen onze quizmasters over het lawaai van de enthousiaste teams heen. Het was zo gezellig dat zelf de bemanning het onderste van de fles zagen. Kan nu al niet wachten op de ROTCTHHSTJPQ!!

ZATERDAG

Toen was het alweer veel te snel zaterdag de laatste wedstrijddag is aangebroken. Om 0730 gaat de wekker en de corvee shift heeft het ontbijt al klaargezet. Met hele kleine oogjes; schrale stemmen en hoofdpijn worden de boterhammetjes gesmeerd. Om 0805 gaan de trossen los en is het tijd voor de laatste wedstrijd. Terwijl de laatste team leden nog uit hun bed strompelen vaart de boot de haven uit. Het is vandaag weer een mijlen rees. Maar veel mijlen staan niet op de planning er staat bijna geen wind. Om 0930 gaat de rees van start maar er gebeurt vrij weinig. Al dobberend door de stroming omlaag gezet is de rees niet heel spectaculair. Terwijl op andere boten de bij bootjes het water in gaan om daarmee te gaan spelen is team Haagse over het dek aan het rennen om zo nog een beetje snelheid in de boot te krijgen, en gaat er een drone omhoog. De wind blijft uit, dus de wedstrijdleiding kiest ervoor om de wedstrijd in te korten en om 1130 is het klaar. Wij hebben een spectaculaire 1,3 NM hebben afgelegd, dat komt op een gemiddelde snelheid van 0,8 km/uur. Rustig tuft de boot op de motor terug naar de haven waar onze brakke studenten zich klaar maken voor de laatste knaller van deze week. Het eindfeest in de hout lood in Beverwijk. Wat dit feest gaat brengen weet nog iemand. Maar dat het escalatie wordt is in ieder geval zeker.

ZONDAG

Morgen is het dan toch echt het einde van de Race of the Classics 34. In de ochtend gaan de trossen los en gaan we op de motor naar Amsterdam. Met tranen in ogen en katers in onze hoofden wordt het hard boenen met de gedachte dat het zo meteen toch echt klaar is. Dan is het tijd om afscheid te nemen en dit geweldige avontuur achter ons te laten. En doei te zegen tegen de Rees, tot volgend jaar!